پهپادهایی که توازن قوای منطقه را به نفع ایران تغییر داد
خلیج فارس - ماهنامه پیام انقلاب
پهپاد واژه ای است که برای هواپیماهای بدون سرنشین تعریف شده و مخفف
"پرنده هدایت پذیر از دور" است که از حروف اول کلمات مذکور ساخته شده است.
پهپادها پرنده های بدون سرنشینی هستند که با قابلیت عکس برداری و جهت
جاسوسی از مواضع دشمن بعد از جنگ ویتنام توسط نیروی هوایی امریکا مورد
استفاده قرار گرفته است. تلفات گسترده در جنگ ویتنام طراحان آمریکایی را بر
آن داشت تا به سمتی بروند تا از تلفات انسانی بکاهند. ظهور پرنده هایی بی
سرنشین پاسخی به این نیاز بود. پهپاد های اولیه عمدتا تنها قابلیت تهیه عکس
از مناطق را داشت اما امروزه با ظهور فناوری هایی همچون دوربین های
پیشرفته دیجیتال و ارتباطات ماهواره ای و انتقال زنده تصاویر به مرکز و
همچنین حمل موشکهای سبک این مشکل نیز هموار شده است. طی چند سال اخیر صنایع
دفاعی جمهوری اسلامی ایران توانمندی طراحی و تولید پهپادهای بومی خود را
به شکل چشمگیری ارتقا داده است و این مسئله در شکار پهپاد پیشرفته RQ170 -
نفوذ پهپادهای طراحی ایران به سرزمینهای اشغالی توسط حزب الله لبنان –
فراری دادن پهپاد جاسوسسی NQ1 آمریکا از آسمان جزیره خارک و همچنین شکار
پهپاد اسکن ایگل آمریکا در خلیج فارس به روشنی قابل رویت است و همگی نشان
از مانور قدرت ایران به آمریکا و رژیم صهیونیستی است که حامل پیام روشن
توان نظامی ایران به این کشورها بشمار میرود.
در سالهای اخیر بخش هوافضای ایران به خوبی توانسته است سطح کمی و کیفی صنایع دفاعی کشور را علیرغم تحریم های متعدد غرب ارتقا دهد. ساخت هواناو موشک انداز تندر در خلیج فارس - ساخت شبیه ساز هواپیمای سوخو 24 و F14 - ساخت جت های آموزشی و ساخت موشکهای مختلف کوتاه برد و دور برد از جمله این موفقیت هاست. مهم ترین پهپادهای ایرانی میتوان پهپاد ابابیل با سرعت 160 کیلومتر - پهپاد مهاجر 2 با سرعت 200 کیلومتر - پهپاد صاعقه 2 با سرعت 250 کیلومتری - پهپاد فراز 2 با سرعت 90 کیلومتر و پهپادهای رادار گریز مختلف اشاره کرد. همانطور که میدانیم پرسنل دفاعی کشورمان از نیروی ایمانی برخوردار هستند که میتواند ضربات مهلکی به پیشرفته ترین ارتشهای دنیا وارد کند. نمونه آن در جنگ تحمیلی در واقع نیروی دریایی عراق را خلبانان ما فلج کردند و از بین بردند و شهید دوران به تنهایی حدود 40 فروند از ناوچه های عراقی را منهدم کرد که این امر بسیار نادر است.
هفته گذشته مقامات سپاه پاسداران در خبری که موجب شادی ملت بزرگ ایران شد اعلام کردند یک پهپاد امریکایی دیگر را در منطقه استراتژیک خلیج فارس شکار کرده اند و به زودی دعوایی حقوقی علیه امریکا در مجامع بین المللی برای تجاوز به مرزهای خود اقامه خواهند کرد. ماجرا از آنجا آغاز شد که پهپاد آمریکایی وارد فضای ایران در خلیج فارس شد و نیروی هوایی سپاه پاسداران توانسته است این پهپاد که ابعاد کوچکی دارد (حدود 3متر) را بسلامت فرود آورد و شکار کند. معمولا اگر هواپیمایی بدون اجازه وارد حریم هوایی کشوری شود، کشوری که مورد تجاوز قرار گرفته می تواند با هواپیماهای جنگی خود این هواپیما را منهدم کند و یا او را مجبور به فرود یا عقب نشینی کند. اما از آنجایی که پهپادها بیشتر برای عملیات عکس برداری و جاسوسی مورد استفاده قرار می گیرند و این که ایران توانسته است این پهپاد را به سلامت فرود آورد نشان دهنده توانایی دفاعی ایران است. علاوه بر این ایران می خواهد به طرف مقابل این پیام را بدهد که از اقدامات جاسوسی و تحقیقاتی آن ها در امور نظامی یا هسته ای اش با خبر است و به سرعت با آن مقابله میکند. این اقدام نیروی هوایی شعار خلیج فارس ایرانی را در عمل به مقامات آمریکایی ثابت کرد و موجب برگ افتخاری دیگری در کارنامه کشورمان شد.
برخی احتمال دادند که این پهپاد برای جاسوسی نیروگاه هسته ای بوشهر فرستاده شده بود ولی این مسئله منطقی بنظر نمی آید چون فعالیت هسته ای در نیروگاه بوشهر کاملا کنترل شده است. ایران بر اساس قراردادی که با روس ها دارد بایستی پسماندهای سوخت را به روسیه منتقل کند. آن چه ممکن است باعث مشکل شود همین پسماندهای سوخت است. آژانس بین المللی انرژی اتمی نیز کاملا بر این نیروگاه نظارت دارد. بنابراین در مورد نیروگاه بوشهر نگرانی نباید وجود داشته باشد. مع ذلک برای صحت واقعیت امر ممکن است فعالیت های جاسوسی نیز انجام گیرد. با این حال پسماند های نیروگاه بوشهر از دو جنبه نمی تواند خطرناک باشد: اول این که روس ها متعهدند که پسماند های سوخت را به روسیه برگردانند و دوم این که در این مورد آژانس به خوبی نظارت و کنترل می کند.
پس از شکار موفقیت آمیز این پهپاد توسط ایران مقامات آمریکایی و فرمانده نیروی دریایی امریکا در پایگاه بحرین خبر سپاه مبنی بر به دام افتادن پهپاد دوم آمریکایی را چندین بار تکذیب کردند و گفتند: پهباد مذکور متعلق به ما نیست زیرا از پهپادهای از ارتش ما کم نشده است، اما بالاخره در روزهای اخیر سخنگوی پنتاگون گفت که این پهبادی که ایرانی ها در اختیار گرفته اند ساخت ایالات متحده امریکا و اسکن ایگل نام دارد. منشاء این تناقض گویی مقامات آمریکایی از استیصال و ناباوری آنها در توانمندی هوایی ایران می باشد زیرا آنها علیرغم تحریم های وسیع خود بر علیه ایران انتظار داشتند بخش دفاعی و هوایی ایران به حالت فلج شدن در آمده باشد که وقایع اخیر ثابت میکند نه تنها توان دفاعی ایران تضعیف نشده است بلکه توانسته است پیشرفت چشمگیری داشته باشد و به روشنی میتوان ادعا کرد که پهپادهای ایرانی در منطقه توازن قوای پوشالینی که عربها در تلاش هستند بر علیه ایران خود را مسلح کنند بهم ریخته است و نقش برتر را به خود اختصاص داده است.
آشنایی با سازنده و مشخصات پهپاد SCAN EAGLE
این پهپاد در ابتدا یک هواپیمای بدون سرنشین کوچک و کم هزینه بود که در سال
2002 توسط شرکت نوپای «insitu» که یکی از شرکت‌های تابعه بوئینگ به منظور
نظارت بر مناطق دریایی در هنگام ماهیگیری ساخته شد. اسکن ایگل نمونه تقویت
شده پهپادهای سی اسکن است که از آن برای جمع آوری اطلاعات جوی و جاسوسی
علیه شناورهای دریائی و ردیابی ناوهای جنگی استفاده می شود. هم اکنون از
پهپادهای اسکن ایگل علاوه بر ارتش آمریکا در نیروهای نظامی کانادا و
استرالیا نیز استفاده می شود. در واقع اسکن ایگل نتیجه همکاری استراتژیک
شرکت بوئینگ و شرکت اینسیتو است. تکنولوژی به کار رفته در این پهپاد نمایش
موفقیت آمیزی از خود داشته است. ارتقای تکنولوژی اسکن ایگل از سوی شرکت
بوئینگ آنقدر افزایش یافت که از آن به عنوان یک هواپیمای بدون سرنشین قابل
حمل برای نظارت و کنترل مستقل در شرایط جنگی نیز استفاده شد و از ماه اوت
۲۰۰۴ برای جنگ عراق در اختیار ارتش آمریکا قرار گرفت. سرعت حدود 100
کیلومتر بر ساعتی و مداومت پروازی حدود 24 ساعت در ارتفاع 6 هزار متری، این
امکان را به پهپاد اسکن ایگل می دهد تا بتواند با جثه کوچک خود مساقت های
نسبتا بلندی را برای انجام ماموریت های خود که اغلب جاسوسی و شناسایی مناطق
و مراکز خاص است طی کند و اطلاعات کسب شده را به کاربران خود ارسال کند.
مورد دیگری که باعث مقبولیت و استفاده گسترده از این پهپاد در ماموریت های
مختلف شده است، نحوه برخاست و فرود منحصر به فرد آن است که این امکان را
برای کاربران آن فراهم می آورد تا بدون استفاده از باند در فضای نسبتا
کوچکی آن را به پرواز در آورده و همچنین بازیابی نمایند. پهپاد اسکن ایگل
برای آغاز پرواز از سامانه پرتابگر پنوماتیکی کاتاپولت (Pneumatic
catapult) که نحوه کار آن به طور کلی انتقال نیرو و انجام کار توسط انرژی
نهفته در سیالی از نوع گاز است، بهره می برد. این سامانه به دلیل حمل و نقل
نسبتا آسان و همچنین نصب بروی انواع شناورها برگ برنده ای برای این پهپاد
به شمار می رود. پهپاد تاکتیکی اسکن ایگل برای انجام فاز فرود نیز از روش
ابداعی "SkyHook wing tip capture" بهره می برد. در این روش از یک بازوی
بلند که یک سیم (یا کش) بطور عمودی از آن آویخته شده است، برای به دام
انداخت این پهپاد استفاده می شود. این سیستم در پهپاد هایی که بال با زاویه
عقبگرد (sweepback) دارند قابل استفاده است. سیم آویخته شده پس از برخورد
با بال پهپاد به قلاب انتهای بال هدایت می شود. این سامانه فرود به وفور در
عملیات هایی دریایی پرواز پهپاد اسکن ایگل استفاده می شود. البته یکی از
موارد اصلی استفاده از این پهپاد در عملیات های دریایی، بالا بردن توان
شناسایی و ردگیری در دریاست چون شناورهای دریایی به دلیل انحنای کره زمین
با بهترین رادارهای خود نیز نمی توانند به صورت مستقیم بیش از حدود 30
کیلومتر از سطح دریا را رصد کنند و برای رفع این ضعف از ادوات و تجهیزات
دیگری نظیر پهپاد ها استفاده می کنند. این پهپاد با همه قابلیت های خود در
چنگال تورهای راداری و جنگ الکترونیک یگاهان های نیروی دریایی سپاه گرفتار
شد رویدادی که فضا را همچون گذشته برای حضور نیروهایی آمریکایی تنگ و تنگ و
تنگ تر می کند. پیشرفت شگرف ایران در تمام حوزه های نظامی از جمله آفندی و
پدافندی واقعیتی است که آنان باید بپذیرند و دوری از این واقعیت ها برای
آنها به نوعی فرار به جلو تلقی خواهد شد. توسعه سیستمهای راداری بومی و جنگ
الکترونیک در نیروهای نظامی کشور و ارتقای آنها از همه جهات به دست
نیروهای متخصص نظامی و دانشگاهی کشور باعث رصد دقیق و لحظه ای کلیه تحرکات
نیروهای نظامی فرامنطقه ای شده است و این متخصصان به این توانمندی رسیده
اند که با کشف پهپاد های مزاحم و قطع ارتباط آن با ایستگاه های زمینی و سپس
نفوذ به سیستم های پیچیده آن، کنترل آن را به دست گیرند که این دستاوردی
بسیار بزرگ، ثمره تلاش های زیادی است که در طی سالیان دراز برا تحقق آن
صورت گرفته است.
پهپادهای آمریکایی و حتی اسرائیلی سالیان طویلی است که این اجازه را به خود می دهند که با زیر پا گذاشتن قوانین بین المللی به آسمان کشورهای دیگر نفوذ کنند اما آسمان ایران برای آنها امن نیست و حتی اگر هم بتوانند از تور راداری ایران عبور کنند موشکهایی همچون گذشته از جنگنده های ایرانی برای هشدار و یا شاید هم به با هدف نابودی به سویشان روانه خواهد رفت. حضور در استراتژیک ترین منطقه جهان با ادعاهای واهی تشکیل خاورمیانه جدید و تامین امنیت انرژی جهان جدید دلیلی است بر لشکرکشی آنها در منطقه خلیج فارس ما که این امر همراه با صرف هزینه های بسیار سنگین برای تسلط بر کشورهای اطراف از جمله کشور جمهموری اسلامی ایران است. کشوری که با اهداف جهانی انقلاب اسلامی و جریان داشتن خون ایرانی در رگ های مردمانش، دست هر متجاوزی را قطع خواهد کرد و هزینه های سنگین تری را بر آنها متحمل خواهد کرد.
از منظر حقوق بین الملل معمولا در این گونه تجاوزات جاسوسی کشورها می توانند به دبیرخانه سازمان ملل شکایت کنند. دبیرخانه این شکایت را میان اعضای سازمان ملل متحد توزیع می کند و هم زمان به کشور حافظ منافع یا سفارت کشور متجاوز مراتب اعتراض ابلاغ شود. البته ممکن است آمریکا ادعا کند که ایران مرزهای آبی خود را که بر اساس خط مبدا مستقیم رسم شده به چالش بکشد و بگوید با گشاده دستی این خطوط ترسیم شده و دوازده مایل دریای سرزمینی از این خط مبدا ترسیم می شود. همانطور که در جریان قایق انگلیسی که چند سال پیش با سرنشینانش بازداشت شد نیز همین مسئله مطرح بود. اما باهمه مشکلات مرزی و دریایی موجود در خلیج فارس تجاوز آمریکا قابل اثبات است و معمولا کشورها به جای درگیری نظامی با یکدیگر به دبیرخانه سازمان ملل شکایت می کنند.
ماه گذشته نیز پهپاد امریکایی NQ1 یا پرودیتور که چندی پیش مشغول پرسه زدن در اطراف جزیره خارک در خلیج فارس بود و پیش بینی شده که علاوه بر اهداف نظامی، مشغول جمع آوری اطلاعات از جزیره خارک و اطلاعات نفتی و اقتصادی منطقه بوده و عبور و مرور نفت کش ها را زیر نظر داشته است با شناسایی رادار غدیر و عکس العمل به موقع جنگنده های سپاه و ارتش مجبور به فرار شد. این پهپاد که توانایی پرتاب موشک را نیز داشته است در هنگام جاسوسی از تاسیسات نفتی ایران در خارک غیر مسلح رویت شده و تنها به قصد عملیات جاسوسی به آسمان ایران نفوذ کرده است. این پهپاد می تواند به مدت ۲۴ ساعت و با سرعتی در حدود ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت بر فزار منطقه مورد نظر خود به پرواز پرداخته و به انجام ماموریت عکس برداری بپردازد. نشریه صهیونیستی"اسرائیل دیفنس"در گزارشی اذعان کرده است: "روشن شد که صنعت نظامی ایران پیشرفته‌تر از آن است که غرب ارزیابی کرده است. آنچه ایرانی‌ها برای اولین بار بخصوص رادار چندمنظوره «غدیر» را به نمایش گذاشتند، وجود قدرت تکنولوژی موثر از نوع درجه یک را ثابت میکند".
رادار چند منظوره غدیر که به تازگی توسط ایران رونمایی شده است یکی از نشانه های پیشرفت نظامی ایران بشمار می رود. رادار غدیر برای کشف اهداف هوایی، هواپیماهای رادارگریز، موشکهای کروز و موشکهای بالستیک و نیز ماهواره‌های در مدار پایین (لئو) طراحی و ساخته شده است. "طال عنبر" عضو مرکز موسوم به مرکز پژوهش‌های راهبردی هوا-فضای رژیم صهیونیستی (فیشر) با تاکید بر قدرت فناوری ایران می گوید: "کشورهای اندکی در دنیا چنین رادار پیشرفته‌ای دارند که قادر باشد در آن واحد اهدافی متعدد را دنبال کند". رادار چندمنظوره، راداری بسیار پیشرفته به حساب می‌آید. اشعه‌هایی که این رادار ارسال میکند، الکترونیکی است و نیازی به چرخش یا انحراف خود رادار ندارد. این سامانه پس از آنکه در ماه‌های گذشته مورد آزمایش‌های هوایی قرار گرفته بود در مرحله دوم رزمایش پیامبر اعظم ۶ نیز برای رهگیری موشکهای شلیک شده از آن بهره‌برداری شد.